Akşam yemek sofrasında aile toplanınca evin babası yemek duası okuma görevini küçük oğlundan istemiş. “Ben bilemem ki?..” diye itiraz etmiş oğlan. “Aile bireylerine, arkadaş ve komşulara, fakirlere, iyi bir şeyler söyle işte..” diye ısrar etmiş babası. “Tanrım..” diye başlamış oğlan, “Bize bütün çikolata ve dondurmalarımı bitiren misafirler ve onların oğullarını gönderdiğin için teşekkür ederim.. Onları kutsa ve bir daha lütfen evimize ayak basmamalarını sağla.. Ablamın sürekli elbiselerini soyup onunla yatağında güreşerek canını yakan komşunun büyük oğlunu affet.. Önümüz kış, babamın cep telefonu ve bilgisayarındaki bütün zavallı çıplaklara sıcacık, kalın pufuduk elbiseler gönder.. Babam evde yokken annemin eve aldığı bütün evsiz erkeklere birer yuva nasip eyle… AMİN..!”
VATAN Gazetesi, 28.10.2012 Pazar