- Nereye gidiyorsun?..
- Kiminle?..
- Neden?..
- Neyle gidiyorsunuz?..
- Ya Rabbim, neyi keşfedeceksin neyi?..Tövbe tövbe..
- Neden sadece sen?.. Neden hep sen?.. Neden başkaları değil?..
- Sen burada değilken ben ne yapacağım şimdi?..
- Seninle gelebilir miyim?..
- Pekii, akşamına yemekte olacak mısın?..
- Bunu başından beri bensiz planlıyordun değil mi?..
- Tanrım ne kadar bahtsızım.. Anneme gitmek istiyorum..
- Ve bir daha da dönmeyeceğim…
- Tamam da ne demek?..Tamam da ne demek?..
- Gidişin olur da dönüşün olmaz inşallah…
- El alem bi işe girip efendi gibi çalışsın, sen yok “ora” yok “bura” sürtüp dur..!
- Yahu bu devirde keşfedilmeyen bir yer mi kaldı?.. Güldürme beni… Kim o şırfıntı bulmazsam şerefsizim…
- Gidip gidip Hindistan’ı buluyorsun ve hâlâ usanmadın değil mi?.. Pes yani… Vallahi beş kuruşumuz kalmadı, dolapta ağza atacak bir tek şey yok… Şimdi geçen seferinde getirdiğin atı mı yiyelim yani…
Vatan Gazetesi, 31.10.2010 Pazar