Küçük torunumun bahçede oynarken topraktan çıkardığı solucanı spagetti yer gibi hüplettiğini görünce “Hayırrr!” diye bağırdım ama geç kalmıştım. “İğrenç bir şey bu güzelim.. Solucanlar yenmez” dedim. Hiç aldırmadığını görünce onu daha farklı bir şekilde etkilemek için “Bak şimdi anne solucan bebeğini arayıp bulamayınca çok üzülecek ama” dedim. “Üzülmeyecek” dedi bana dönerek. “Neden yavrum?” diye sordum. “Çünkü” dedi, “İlk önce annesini götürdüm!” dedi.
VATAN Gazetesi, 17.02.2013 Pazar